FINALE

Onderstaande 4 gedichten komen uit de bundel ‘WELCOME HYGIENE‘ van Paul Bogaert.

WELCOME HYGIENE. Gedichten.

Vorige cyclus | Volgende cyclus

FINALE


1

Kijk, een bloemstuk wordt in beeld gebracht
met daarop de naam van het concours.
De mensen in de zaal zijn gezeten zacht

van aard. Kijken zij, kijken wij naar
waar het gebeuren gaat: de gladde vloer.
Wie waagt zich hier aan commentaar?

De jury dan die zitting houdt.
Voor de camera lachen zij – de zakken vol obolen –
zichzelf deskundig weg.

Dan weer die open plek nu hel verlicht
door spots: de grond.
En dan – applaus – een donker gat

waaruit
zij zich verspreiden.
Dan het moment, als in een ogenblik het publiek

verstilt en zij per twee ter plekke
in het vinden van hun houding lijken te verstenen,
waarop men wacht op de muziek.


2

Routineus
trekken wij draaiend
onze voeten in,

draaien wij erboven verder
voort. Zijnde in ons element
verbeelden wij ons: de rust,

de lach die past.
Dit al weegt door.
Toch zweven wij, hangen wij alleen

aan elkaars ogen vast, verzwijgen wij
de zwaartekracht,
verplaatsen wij de lucht.

We houden het vol.
We zijn in vorm.
We verstaan elkaar in onze vlucht.


3

Van de gewoonte ga ik uit
zoals gepland.
En omgekeerd. Getuigt

dit zweet van vurigheid?
Ik hoor ons ademhalen.
Zolang neem ik alles aan

voor echt, als waar.
Hier zijn we het perfecte paar.
Dit is verbondenheid.

In gedachte veeg ik de make-up van je gezicht,
trek jij het nummer van mijn rug.
Voor het evenwicht.


4

Daar staan ze dan,
spoelt het applaus niet weg,
buigen ze nog een keer.

Pas als de boeketten komen, glijden
hun handen uit elkaar.
Ze drijven naar de kant en lopen

leeg. Hoe lang houdt dit nog stand?
Zo buiten adem staan ze daar
te zweten. Gaan ze zitten,

zit er een oude vrouw tussen hen in.
Wat fluistert zij hen toe?
Het is een heks, een schikgodin.

Ze veinst tevredenheid, moederlijk houdt zij
hen in de hand. Waar wacht ze op? Hoe
speelt zij wat gepland is, klaar?


Uit: WELCOME HYGIENE