1984 – Ongerijmdheden – ‘Trek een kaart en betaal’

Trek een kaart en betaal

OVER HET VERZINNEN VAN ONGERIJMDHEDEN

Als tiener kun je op een bepaald moment opeens genieten van absurditeiten en van wat abnormaal is. Iemand zegt je dat iets ‘absurd’ is en je begrijpt dat. En hoe leuk is het om met je tienerbrein plots zélf dingen te kunnen verzinnen waarvan je wéét dat ze ongerijmd zijn.

In augustus 1984 verbleven we met de familie een week of twee aan zee. Het weer was niet slecht, maar ook niet goed genoeg om lange dagen op het strand door te brengen. Minstens één keer per dag maakte ik een gezonde wandeling, samen met mijn jongere broer, mijn zus en een nicht. Het was die zomer waarin iedereen espadrilles droeg.

Ms. Pac-Man

In realiteit leidde de wandeling ons linea recta naar altijd dezelfde taverne. Een vrij donkere taverne waarin de eigenaar pal in het midden op het vasttapijt een Pac-Man-Arcade-game (tafelmodel) had geplaatst. Op de zijkant was er een gleuf voor geld en dan kon je tegen elkaar spelen. We waren vrij goed in het Ms Pac-Manspel. De strijd was intens en zenuwslopend. We kenden de spookjes bij naam: Inky, Blinky, Pinky en Sue. Ze maakten ons doodnerveus.

Ms. Pac-Man
Futuristisch spelgeluid van het Ms Pac-Man-game

We bestelden daar dan één cola bij, die we zo traag opdronken dat in de prikloze cola de smaak van het schijfje citroen dominant werd. Nu nog katapulteert ‘cola met citroen’ mij naar die pacmantafel in die taverne van toen.

Al snel waren we pacmanverslaafd en maakten we dus, soms meerdere keren per dag, lange gezonde wandelingen. Even snel kampten we met een tekort aan muntstukken. Het toeval wilde dat er in die periode een rommelmarkt plaatsvond op de stoepen van de kustgemeente. Voor en door het volk.

Zand, water en lucht

Een puberbrainstorm van een paar uur leverde een allegaartje op van producten en diensten waaraan volgens ons tienerbrein de rommelmarktbezoekers niet zouden kunnen weerstaan.

  • De meest in het oog springende verkoopsartikels waren doorzichtige plastic zakjes die we met strandzand hadden gevuld. Er waren twee variëteiten: licht droog zand en donker nat zand. We hadden slogans om de verkoop aan te zwengelen.
    • “Neem het vakantiegevoel mee naar huis, koop nu zand voor in bed, in bad of bij het ontbijt.”
    • “Kieskeurige mensen kunnen zelf scheppen in de bulkafdeling.”
    • “Eén zakje voor 2 frank. Twee zakjes voor 5 frank.”
  • We verkochten ook zakjes zeewater (“heel heilzaam”) en zeelucht (“nóg heilzamer, om mee te nemen naar het binnenland”). De verse zeelucht werd ter plaatse in het zakje ‘gevangen’ en dichtgeknoopt. “Pas op voor bedriegers!”. “Koop elders geen oude, voorverpakte of gebakken lucht!”. We moedigden mensen aan om zand, water én lucht te kopen. “Het hele pakket, 4 zakjes, voor de prijs van 5!”
  • Wie 2 frank betaalde, mocht in de moppentrommel graaien en dan plooiden we een papiertje open en lazen we een van de superflauwe raadsels voor die we hadden overgeschreven uit 600 leuke raadsels voor kinderen. Bij elke raadsel lachten we samen onnatuurlijk luid. “Wat een mop! Echt het geld waard!”
‘TREK EEN KAART EN BETAAL‘

Maar we hadden dus ook een interactief spel met de heldere naam ‘TREK EEN KAART EN BETAAL’. Hieronder de spelregels. De Belgische franken van toen kunnen uiteraard vervangen worden door eigentijdse valuta.

  1. Speler-A schudt een pak speelkaarten (enkel de kaarten van 1 tot 10) en spreidt de waaier kaarten met de achterkant naar de ogen van Speler-B.
  2. Speler-B trekt een kaart en betaalt aan speler-A het bedrag dat overeenkomt met het cijfer dat op de getrokken kaart staat.
    “Maar! En nu komt het!” “Dit hoeft niet het einde van het spel te zijn!”
  3. Als Speler-B ervoor kiest om nog een kaart te trekken, dan moet die “slechts de helft betalen van de totale waarde van de getrokken kaarten!”
    “Wat een enorm voordeel kan opleveren”.
    Voorbeeld. Speler-B trekt een kaart. Het is een 10. Speler-B moet eigenlijk onmiddellijk 10 frank betalen. Maar Speler-B is slim en kiest ervoor om nog een kaart te trekken. Het is een 4. Speler-B moet daardoor slechts 7 frank betalen!
  4. Herhaling van stap 3 is mogelijk.
Winst

Sommige mensen konden er niet mee lachen. Of trokken hun kinderen snel mee naar het volgende standje. Anderen konden er wel mee lachen. Ik herinner mij één iemand die van alles iets kocht en alle diensten uitprobeerde. Daar moest ik allemaal aan denken toen mij onlangs onderstaande foto uit het familiearchief onder ogen kwam.

De foto moet genomen zijn net voordat de rommelmarkt begon; er was nog niet veel volk op straat. We hadden onze waren uitgestald en wisten niet goed hoe eraan te beginnen. Het enthousiasme van de voorbereiding werd in deze aanvangsfase geneutraliseerd door plotse schroom.

Verkoop van zakjes zand op een rommelmarkt in Nieuwpoort in augustus 1984.

Op de foto ook mijn moeder, die poolshoogte kwam nemen, en onze smeulende twijfels nog wat opstookte: “Maar Poleke, wie gaat dat kopen? De mensen gaan die prijszetting toch niet begrijpen!”.

Zodra het iets drukker werd en massale aandacht en succesverkoop uitbleven, hebben we haar kunnen overtuigen om ‘valse klant’ te spelen. Ze kwam dus spontaan langswandelen, hield halt, stelde zo luid mogelijk klantachtige vragen, speelde ook ‘Trek een kaart en betaal’ én betaalde enthousiast. Op die manier hadden we toch al enkele muntstukken in kas.

De uiteindelijke winst viel tegen. Rekening houdend met de aankoop van de plastic zakjes, was het iets meer dan break-even.

Paul Bogaert

Gerelateerd