Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘Circulaire systemen‘ van Paul Bogaert.
Vorig gedicht | Volgend gedicht
16
Men stelt zich voor in een circuit,
in een foyer, iets paradijselijks
met tapis-plain en hier en daar een vis.
Niet op een steile mentale tribune!
In elk cv-model verarmt
de waterloop en klinkt er
na een tijd repetitief getik
dat de zenuwen verhit.
Dat wie dat hier een lacune vindt,
daar inspringt.
Uit: Circulaire systemen