Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘Zo kan het niet langer‘ van Paul Bogaert.
ZO KAN HET NIET LANGER
De vraag was doorzichtig verpakt.
Als betrof het iets kleins.
Maar ik voelde meteen de hangar van de ernst.
Als betrof het een explosief.
Zo voorzichtig begon het
zakdoek leggen.
Ik ging tekeer om niet te bevriezen
in de verbale en non-verbale signalen
tot ik vast kwam te zitten in de titel
van de onzichtbare debatfiche.
Hoe vuil zal het smeltwater zijn?
uit: Zo kan het niet langer – IK ZIE HET PROBLEEM NIET
Dit gedicht verscheen ook in De Morgen, 31-1-2018.