Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘AUB‘ van Paul Bogaert.
Vorig gedicht | Volgend gedicht
Op de foto’s ook
hoe ze voedsel bedelen.
Hou dat tegen het wit van de viptent.
Het gezelschap van de mond.
De wind is laf, we verjongen,
voor iedereen hapjes, we laten
onderhuids waar de anderen bijstaan de aandrang
het werk doen.
Wij gaan met onze tengels
in een afzondering.
Uit: AUB – WRIJVINGEN