Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘AUB‘ van Paul Bogaert.
Vorig gedicht | Volgend gedicht
Ook dat nog: een instrument met vingers
in gereserveerd gebied. Valt aan.
Ons tête-à-tête wordt film
met tergend dikke nevenplot
(cf. een gesprek dat gewoon doorgaat
hoewel tijdens het spreken een scrotumtouche begint).
Mijn ogen glijden naar een hoek. Later natuurlijk terug
rust in de tent.
Ik had iemand anders
wel eens hebben willen zien durven blijven zitten kijken
naar dat universeel teveel.
Uit: AUB – POUR MADAME