Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘Circulaire systemen‘ van Paul Bogaert.
Vorig gedicht | Volgend gedicht
23
Automatisch wordt men
door de afstand opgelicht
als men zijn plaats verlaat.
Het lijkt de eerste keer.
Het is niet de eerste keer.
Men bevingert het koelsysteem.
Maar koelen doet het niet.
Wat men in de achteruitkijkspiegel ziet.
Men slingert er een stilte in
die niet door de oren gaat.
Uit: Circulaire systemen