Onderstaand gedicht komt uit de bundel ‘Circulaire systemen‘ van Paul Bogaert.
Vorig gedicht | Volgend gedicht
24
Men jaagt zoveel de bloedbaan in
dat men in een tussenstop
op een plek parkeert
die al de rust heeft van het bos.
Langs waar draineert men ongezien
nog zoveel driften? Het is hier
dat dieven opereren. Langs daar.
Tegen elke slaap leunen er
harken, tamboerijnen aan. Hoe visueel,
een bord met wandellussen.
Uit: Circulaire systemen